pošalji link
pošalji upit

Po morfološkim karakteristikama kukuruz šećerac je veoma sličan običnom kukuruzu.

Ima razvijen žiličasti korijen, a iz prvih nadzemnih koljenaca stabljike razvija se zračno korijenje koje dodatno učvršćuje biljku, a ulaskom u tlo i na njemu se razvijaju korjenove dlačice koje mogu usvajati vodu i mineralne tvari i iz površinskog dijela tla.

Stabljika je u odnosu na običan kukuruz nešto niža. Visine je najčešće 1,5 - 2,0 m, člankovita je i iz svakog se koljenca razvija list koji se sastoji iz rukavca što obavija stabljiku i oko pola metra duge linearne plojke. Iz najdoljnjih nodija glavne stabljike često se razviaju zaperci čijem je formiranju kukuruz šećerac znatno skloniji od običnog kukuruza.

Generativni dijelovi biljke su odvojeni. Muški se cvijetovi nalaze sakupljeni u metličastoj cvati na vrhu biljke, a ženski u klipu koji se razvija iz pazuha listova donje polovice biljke. Na jednoj se stabljici može razviti i više klipova. Iako može biti različitog oblika, većina uzgajanih hibrida ima valjkasti klip dužine 18 - 24 cm, promjera 4 - 6 cm s 12 - 16 redova zrna. Klip se sastoji od oklaska koji je kod kukuruza šećerca uglavnom bijele boje i redova plodnica s izduženim tučkima koji čine svilu, a sve obavija komušina. Nakon oplodnje svila potamni i osuši se.

Kukuruz šećerac je stranooplodna vrsta čiji polen prenosi vjetar. Da ne bi došlo do oplodnje polenom običnog kukuruza usljed čega se mjenja struktura zrna i narušava kvalitete u proizvodnji kukuruza treba osigurati prostornu izolaciju najmanje 200 m od običnog kukuruza. Prostornu je izolaciju također nužno osigurati između dvaju hibrida kukuruza šećerca različite boje zrna.

U tehnološkoj zriobi što je oko tri tjedna nakon opldnje zrno je nježno i sočno, a najčešće je žute ili bijele boje. U fiziološkoj zriobi zrna su smežurana. Masa 1000 zrna je najčešće 150 - 200 g.